سایت به علت مشکلاتی که اخیرا برای کار بران بوجود آورد

کاربران خود را از دست داد و تیم اینترنتی

گروه کامپیوتری لینگان

دست به کار شدن و هم اکنون در حال انتقال سایت به یک سایت متفاوت با تمامی امکانات هستند

با تشکر - محمد سجاد رشیدی

شما جزو افراد صبح هستید یا شب؟

جالب است بدانید طی سال‌های اخیر پژوهش‌های روان شناسی جالبی در مورد ریتم‌های شبانه روزی انسان‌ها صورت گرفته است.

این پژوهش‌ها نشان می‌دهند، آدم‌ها با هم فرق دارند و هر کدام در ساعت خاصی از شبانه روز می‌توانند بیشترین بازدهی را داشته باشند. مثلا اگر دوست شما صبح‌ها بهتر می‌تواند درس بخواند دلیل نمی‌شود که شما هم همانند او صبح‌ها بازدهی بیشتری داشته باشید مگر این که شما هم آدم صبح باشید.

این که شما در چه ساعتی از شبانه روز سرحال‌تر هستید، می‌تواند چیزهای زیادی را درباره شخصیتتان نشان دهد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهند، اگر آدم صبح باشید مغزتان صبح هنگام بیشترین تحریک پذیری را دارد و اگر آدم عصر باشید مغزتان شب‌ها بیشتر فعالیت دارد و همین تفاوت می‌تواند ویژگی‌های شخصیتی خاصی را در شما شکل دهد.

سحرخیزها باهوش ترند یا شب زنده دارها؟

شما جزو کدام دسته از آدم‌ها هستید، آیا معمولا شب‌ها تا دیر وقت بیدار می‌مانید تا کارهایتان کامل تمام شود و با خیال راحت صبح بخوابید؟ یا ترجیح می‌دهید زود بخوابید تا صبح زودتر بیدار شوید و ادامه کارهایتان را انجام دهید؟ خیلی از ما آدم‌ها، آدم صبح هستیم، یعنی تمرکز و بازده کاری و حتی خلق مان در صبح بهتر از عصر است، بعضی‌های مان هم البته عصرها و شب‌ها به مراتب بهتریم. در سال‌های اخیر عده ای از محققان در دانشگاه «آلبرتا» کشف کرده‌اند، تفاوت‌های زیادی در کارکرد مغزی افراد سحرخیز و شب زنده دار وجود دارد. یکی از نکاتی که در این پژوهش‌های مورد بررسی قرار گرفته است، رابطه بین هوش و «آدم صبح یا عصر» بودن است.

ساعت اوج عملکرد مغز

متخصصان اعصاب و روان در این دانشگاه 2 گروه از افراد را با هم مقایسه کرده‌اند، یک گروه افراد صبح که صبح‌ها زود از خواب بیدار می‌شوند و بیشترین بازدهی را در صبح‌ها دارند و گروه دیگر افراد عصر که شب‌ها بیشتر احساس سرزندگی می‌کنند. روی این 2 گروه 18 مطالعه اساسی صورت گرفت. همه این شرکت کننده‌ها در 4 زمان از روز مورد آزمایش قرار گرفتند، یکی در ساعت 9 صبح، یکی در ساعت یک بعد از ظهر، یکی 5 بعد از ظهر و یکی 9 شب. از تحقیقات این نتیجه به دست آمد که تحریک پذیری مغزی افراد صبح در طول روز به تدریج کاهش می‌یابد، در واقع آن‌ها صبح بیشترین تحریک پذیری را دارند و عصر و شب کمترین حد اما افراد عصر برعکس این حالت هستند، بیشترین فعالیت مغزی این افراد حدود ساعت 9 شب است.

آدم‌های شب در طول روز قوی‌تر می‌شوند

دانشمندان به این نتیجه رسیدند که عملکرد نخاعی در طول روز در هر 2 گروه افزایش می‌یابد ولی همان طور که قبلا گفتیم تحریک پذیری مغزی در آدم‌های صبح در طول روز به تدریج کاهش می‌یابد ولی در آدم‌های شب افزایش می‌یابد. به عبارتی آدم‌های صبح در طول روز تحریک پذیری مغزشان کاهش یافته ولی عملکرد نخاعی شان افزایش می‌یابد، یعنی این 2 حالت در جهت عکس هم حرکت می‌کنند، به همین دلیل اثر یکدیگر را متعادل کرده و افراد شب به تدریج توانایی و عملکردشان افزایش می‌یابد، چون عملکرد نخاعی و تحریک پذیری مغزی هر 2 افزایش می‌یابند تا در نهایت این افراد بیشترین کارایی را در شب پیدا می‌کنند.

قدرت بدنی متفاوت

فقط عملکرد ذهنی نیست که تحت تاثیر آدم صبح یا عصر بودن قرار می‌گیرد، عملکرد بدنی و ورزشی هم از این امر مستثنا نیست. در این مورد یک تحقیق جالب انجام شده است:

در این تحقیق بازیکنان لیگ به یس بال ایالات متحده به 2 دسته که آدم صبح یا عصر بودند، تقسیم شدند. معلوم شد که عملکرد آن‌ها از لحاظ میزان موفقیت در پرتاب‌ها تحت تاثیر زمان مسابقه قرار می‌گیرد البته به سبب کم بودن تعداد کسانی که در تحقیق شرکت داده شده بودند، این تحقیق از لحاظ آماری چندان محسوب نشد.

آیا می‌توانید خود را تغییر دهید؟

بسیاری از تحقیقات نشان می‌دهند، بیش از 50 درصد عادت‌های خوابی هر کسی ژنتیک است و در نتیجه یک آدم صبح نمی‌تواند به راحتی در خود عادت شب زنده داری را در خود به وجود بیاورد تا توانایی‌های خود را افزایش دهد البته شرایط محیطی و اجتماعی هم می‌تواند تاثیر بسیاری در عادت مربوط به خواب به وجود بیاورد. مثلا اگر فرد بچه کوچکی داشته باشد مجبور می‌شود به خاطر او صبح‌ها زودتر بیدار شود اما اگر آدم شب هستید و می‌خواهید صبح‌ها زودتر بیدار شوید چاره ای نیست جز این که شب‌ها زودتر به تختخواب بروید.

شما دوستان عزیز می توانید ادامه مطلب را در وبلاگ زیر بخوانید.

پژزوهش ها موضوعات و تحقیقات متفاوتی را عرضه می كنند كه گاها این مطالب با هم تناقض داره با شاید ما این مطالب را قبول نداشته باشیم ، شما چطور این پژوهش را قبول دارید؟